De avond daarvoor hebben we een, laten we zeggen, donor-dif van Team De Rooy ontvangen waar we de onderdelen uit konden halen voor de reparatie onze eigen dif. Van al het slechte nieuws over deze schade bleken we de meest gunstige schade te hebben opgelopen. Desondanks was het geen sinecure om dit in een avondje in de woestijn te fixen.
“Mike and the Mechanics” hebben het onmogelijke, mogelijk gemaakt TOP !!!
De truck was klaar, racen maar ….
Simone en ik hebben in eerste instantie de mannen geholpen met het opruimen van het bivak. Daarna zijn wij in de auto gesprongen om naar het volgende bivak te rijden.
Via de pers app ontvangen we zo nu en dan specifieke watchpoints van de organisatie. Soms is dat een start, soms een neutralisatie en soms een finish. Dit keer hadden we de finish niet ontvangen, maar een ander punt. Jammer.
Echter, onderweg kwamen we achter een servicewagen (van de organisatie) te rijden die we altijd spotten op de finish. Dus wij achter die truck aan. We konden niet anders want we hadden natuurlijk helemaal geen coördinaten. Na een flinke rit, zowel verhard als onverhard, kwamen we inderdaad bij de start aan. Juichend liepen we daaropaf. Het was alleen jammer dat ze deze startplaats al aan het opruimen waren én het was niet de start van onze racegroep, maar die van de Dakar Classics. KAK! Gegokt en verloren. No worries we wisten waar we ongeveer zaten en waar we naar toe moesten, dus gingen we weer op weg.
Onderweg kwamen we door een redelijk grote plaats waar we direct even boodschappen gedaan hebben.
Wat zien we uit de verte verschijnen? Een felgekleurde groene Dakar motorrijder. Dat komt goed uit want als we zijn route backtracken dan komen we alsnog bij de finish uit. Simone achter het stuur, ik met de laptop op schoot: GAS OP DIE LOLLIE! Via de live track van de Dakar site konden we precies zien waar de motoren gefinisht waren. Dat is dan ook de finish voor de overige voertuigen. Ook de trucks. In combinatie met google maps konden we ongeveer uitvogelen waar die finish zou moeten zijn. Na ongeveer anderhalf uur zoeken, kaarten vergelijken en strategisch wachten op splitsingen, hebben we inderdaad de goede finish gevonden. TOP!!! We waren op tijd, en we konden nog goed het veld in ook. Het kon niet beter. Echte super.
De truck heeft het waanzinnig gehouden, de reparatie was helemaal top, en onze top 10 positie werd verder verstevigd.
Eenmaal terug in het bivak is Simone direct gaan koken. We hadden die avond (in de woestijn) stamppot zuurkool met worst, een balletje en jus. LEKKURRRR.
Man, wat een gave dag.